عنوان: جغرافیای تاریخی شاهنامه
قالب: Word
تعداد صفحات: 44
چکیده
اعتقاد به تاثیرگذاری جغرافیا و عوامل اقلیمی و طبیعی بر شکل گیری جریان های تاریخی از دیرباز در میان اندیشمندان و متفکرین علوم انسانی وجود داشته است که یکی از پیامدهاو نتایج مهم این تفکر، شکل گیری تالیفات جدیدی در حوزه «جغرافیای تاریخی » بوده است. که در این میان کتب ادبی، به خصوص دیوان اشعار که ضمن بیان حوادث تاریخی در آثار منظوم خود توجه خاصی به محل رخدادها و حوادث تاریخی داشتند، از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشند.
از آنجا که بسیاری از آثار منظوم زبان فارسی در بعد از اسلام، ریشه در تفکرات ملی و قومی ایران باستان داشتند، لذا، در این تالیفات توجه خاصی به عوامل قدرتمند حکومت های ایران باستان، مخصوصاً از جنبه قلمرو و حدود جغرافیایی مبذول می شد و این متون ضمن پرداختن به حدود و موقعیت جغرافیایی، به حوادث تاریخی شکل گرفته در مکان های مختلف نیز توجه داشتند و از این طریق در صدد بیان تاریخ واقعی ایران بودند. در این میان، فردوسی و شاهکار وی یعنی شاهنامه، از اهمیت و جایگاه ویژه ای برخوردار می باشد.
کلید واژه ها: ایران باستان، ادبیات، جغرافیای تاریخی، فردوسی، شاهنامه