طی چند سال گذشته بحث های فشرده ای درباره اهمیت مدیریت دانش در جامعه ما صورت گرفته است. مدیریت دانش به عنوان فاکتور مهم و ضروری برای بقای سازمان و حفظ توان رقابتی می باشد. برای قرار گرفتن در صف جلو، سازمان ها نیازمند ظرفیت خوبی برای حفظ، توسعه، ساماندهی، و بکارگیری توانایی کارکنانشان می باشند. دانش و مدیریت دانش به عنوان مشخص مهم روزافزونی برای بقای سازمان می باشد. اکتشاف مدیریت دانش با توجه به محتوا، تعریف و دامنه آن در نظریه و عملکرد، استفاده و کاربرد آن و اشاره به بعضی از مسائل مرتبط به آن، در چنین مفهومی ضروری می باشد. سهم اصلی این مقااله در ارتباط با برسی پژوهش های گسترده در زمینه مدیریت دانش می باشد.
طی چند سال گذشته بحث های فشرده ای درباره اهمیت مدیریت دانش در جامعه ما ‘سوئد’ صورت گرفته است. استادان و پژوهشگران از رشته های متفاوتی مانند جامعه شناسی، اقتصاد، و علم مدیریت توافق دارند که تحولی رخ داده است -‘دانش ‘ در کانون صحنه است. مدیریت دانش و مفاهیم استراتژی مرتبط به عنوان اجزاء مهم و ضروری برای سازمانها به منظور بقا و حفظ توان رقابتی ترویج می شوند. توجه به مدیریت دانش توسط مدیران ضروری شده است. برای بخش خصوصی و دولتی هردو، مدیریت دانش به عنوان پیش شرط بهره وری و انعطاف بیشتر محسوب می شود. نیروهای قدرتمندی درحال تجدید شکل دنیای اقتصاد و کسب وکار هستند وخیلی ها یک جابجایی بنیادین در فرآیندهای سازمان و استراتژی منابع انسانی را اعلام می دارند. نیروهای اولیه تغییر شامل جهانی شدن، درجه بالاتر پیچیدگی، تکنولوژی جدید، رقابت روزافزون، نیازهای درحال تغییر مشتری و ساختارهای درحال تغییراقتصادی و سیاسی هستند. سازمان ها دریافته اند که مزیت های رقابتی تکنولوژی - پایه گذرا هستند و تنها مزیتهای رقابتی پایداری که دارند کارکنانشان هستند. این تحول باعث شیب دارترشدن منحنی های یادگیری گردیده زیرا سازمانها برای تطبیق سریع، پاسخگویی سریع تر و شکل دهی پیش نگرانه صنایع خود درحال تلاش مضاعف هستند.