فرمت : word
تعداد صفحات : 259
مقدمه:
روان شناسی ورزشی[1] شاخه ای از علم ورزش است که در جستجوی فراهم نمودن پاسخ به سؤالات مختلف در زمینه های رفتار انسانی در حیطه ورزش است. از آنجایی که روان شناسی به مطالعه رفتار می پردازد، بالطبع موضوع روان شناسی ورزشی نیز مطالعه حرکات و فعالیت های ورزشی در تمام ابعاد از فعالیت حرکتی یک کودک دبستانی تا مسابقات جهانی و المپیک می باشد.
اگر چه اهمیّت مسائل روانی در ورزش از چندین سال پیش شناخته شده است با این حال روان شناسی ورزشی هنوز دانشی بسیار جوان می باشد و در خلال دهه های اخیر علاقه و توجه به «روان شناسی ورزشی شناختی[1]» افزایش چشم گیری یافته است. ابتدا تمام تلاش ها در این حیطه معطوف به مردان قهرمان بود اما در سال های اخیر این روند متحول شده است و روان شناسی ورزشی قهرمانان زن و مرد حرفه ای و برجسته افراد شرکت کننده در فعالیت های غیر حرفهای را نیز مورد توجه قرار می دهد. به عبارتی هدف روان شناسی ورزشی کمک به ورزشکاران در تمام رده های سنی از نوجوانان تا بزرگسالان است.
امروزه متخصصان فیزیولوژی ورزش از دانش روان شناسی ورزشی برای کمک به شرکت کنندگان در برنامه های باز پروری قلبی استفاده می کنند تا آنها بر ترس خود نسبت به از سرگیری و شروع تمرین غلبه کنند. معلمان همچنین با استفاده از دانش روانشناختی ورزشی شیوه توجه به تأثیرات محیطی را که باعث بهبود اجرا می شوند، به متعلمان خود می آموزانند. دست اندر کاران تیمهای جوانان برای اطمینان از کسب تجارب مثبت از سوی ورزشکاران جوان، از روان شناسی ورزشی بهره می گیرند. و نهایتاً مربیان در تمام سطوح از تکنیکهای روان شناسی ورزشی همچون کنترل هیجان، تصویر سازی ذهنی، هدف گزینی و انگیزش کمک می گیرند تا ورزشکاران را در تکامل بخشیدن اجراهایشان یاری دهند. اکنون با پیشرفت علم روان شناسی ورزشی، بحث مهارت های روانی در اجرای عملکردهای ورزشی از اهمییت بسزایی برخوردار شده است و در حالی که قبلاً به اهمیت آماده سازی جسمانی تأکید می شد امروزه قهرمانان هرچه بیشتر بر آماده سازی روانی توجه و تأکید می کنند. تجارب کسب شده آنان حاکی از آنست که وقتی در میدانهای بزرگ با قهرمانانی همتراز به لحاظ جسمی به رقابت می پردازند، سرانجام آمادگی روانی پیروزی را به نفع یکی از طرفین رقم خواهد زد.