چارچوب های سازه ای هر دو نوع رفتار ارتجاعی و پلاستیکی رااز خود نشان می دهند که نوع رفتار آنها وابسته به بار وارده بر آنهاست. در مراحل اولیه تخریب زمین لرزه سیستم سازه ای در فاز ارتجاعی خود باقی می ماند اما هنگامی که این تخریب و بار وارده بیشتر می شود، این ستون بندی ها سازه را در مقابل ریزش حفظ می کنند. تعیین زمان و محل وقوع این خسارت ها بسیار مهم است. هدف کلی شیوه های قبلی همانند فوریه، فوریه سریع و یا تبدیل موجک ها یافتن زمان و مکان ایجاد این مفصل های تکیه گاهی است. این کار با استفاده از تغییر در محدوده واکنش ها و استفاده از ویژگی های ارتعاشی سیستم هایی همانند فرکانس لرزش و یا مدهای لرزش سازه صورت می گیرد. گر چه، این شیوه ها، در کاربردهای اولیه بسیار مؤثر نیستند زیرا ویژگی های لرزشی به طور عمده ای درابتدای تشکیل مفصل های تکیه گاهی تغییر نمی کنند. دراین تحقیق، از توانایی تبدیل موجک ها در به دست آوردن اطلاعات بومی درباره سیگنال ها برای تعیین زمان و مکان تشکیل مفصل های تکیه گاهی استفاده می شود. این سیگنال ها برای تعیین زمان و مکان تشکیل مفصل های تکیه گاهی استفاده می شود. این سیگنال ها همان واکنش های ثبت شده سازه در حال لرزش می باشند. نتایج به دست آمده نشان می دهند که شیوه پیشنهادی می تواند در تعیین زمان و مکان خسارت بدون استفاده از شیوه ها و مفاهیم پیچیده، مؤثر می باشند.
شناسایی خسارت ها، مفصل های پلاستیکی، واکنش های لحظه ای. چارچوب برش