در این مقاله یک مدل پخش بار بهینه (OPF) با جریان-توان پیوندی مبنی بر تزریق جریان معادل (ECI) ارایه شده، و نیز الگوریتم نقطه داخلی پیشبینی کننده-تصحیح کننده (PCIPA)، به منظور بکارگیری OPF (پخش بار بهینه) برای حل مسایل برنامه نویسی غیر خطی (NLP) عنوان شده است. همچنین روش ارایه شده را می توان به دو زیر مساله، تجزیه کرد. نتایج محاسباتی باس های IEEE 9 تا 300 نشان دادند که الگوریتم ارایه شده می تواند با بهبود تعداد تکرارها، ذخیره سازی های حافظه، و زمان CPU، باعث بهبود عکلکرد شود.
پخش بار بهینه برای نخستین بار در سال 1962 مورد بحث قرار گرفت [1] و مدت ها طول کشید تا به یک الگوریتم پرکاربدی که در کاربردهای روزانه بکار رود، تبدیل شود [2] و [3]. OPF را می توان نه تنها در برنامه ریزی سیستم بکاربرد، بلکه می توان آن را در عملکرد لحظه ای سیستم های قدرت، در محیط حذف نظارت دولت نیز اعمال کرد. مرجع [4]، یک معرفی کلی از تکنیک های روش-تکرار-لامبدا، روش گرادیان، روش نیوتون، و برنامه نویسی خطی (LP) به منظور حل مسایل OPF ارایه داده است. با انتشار Karmarkar [5] در سال 1984، الگوریتم های نقطه داخلی (IPA) زیادی برای برنامه نویسی خطی و برنامه نویسی درجه دوم (QP) ارایه شده است. در سال های اخیر، الگوریتم نقطه داخلی اولیه دوگانه، بطور گسترده به منظور حل مسایلی همچون OPF [6]، [7]، پیشبینی حالت [8]، OPF با امنیت محدود [9]، و پخش بار راکتیو بهینه [10] بکار رفته است. نتایج عددی نشان می دهند که PCIPA توانایی زیادی برای حل مسایل عملکرد و برنامه ریزی سیستم قدرت در مقایسه با روش های مرسومی همچون روش نیوتون [11] دارد.