این مقاله به طرح این موضوع می پردازد که چگونه علم جغرافیا می تواند در آموزش پرستاری ادغام گردد. در یک سطح، تحقیق در ارتباط با آموزش پرستاری از نظر جغرافیا می تواند به درک علمی کنونی از جا به جایی در مکان که تجارب علمی را ایجاد می کند و بازدهی را تحت تاثیر قرار می دهد، بیافزاید.
در سطح دیگر، به عنوان بخشی از دوره پرستاری، آموزش مفاهیم موضوعات از نظر جغرافیایی به دانشجویان، دیدگاه منحصر به فردی را در آن ها در مورد موضوعات اصلی به وجود می آورد.
در ابتدا بحث باید به این موضوع اشاره کرد که، مجموعه ای از تحقیقات مربوط به پرستاری در سال های اخیر انجام شده است که دارای جنبه های جغرافیایی مجزایی می باشد. چنین فعالیت هایی تا به امروز حقایقی را در ارتباط با تحقیقات مربوط به پرستاری و جغرافیای انسانی و همچنین ارتباطات منظمی را برای چندین دهه ایجاد کرده است. با معکوس کردن تغییرات و جنبه های متنوع جغرافیای سلامت، تعداد زیادی از این تحقیقات به درک و فهم چنین مکان هایی به عنوان یک پدیده قدرتمند اجتماعی و فرهنگی می پردازد. در چنین مفهومی، مکان ها دارای ارتباطات نیرومند، یعنی توسط افراد مورد مذاکره و استفاده قرار می گیرند - و به صورت نمادینی مرتبط و تعیین می گردند و به انعکاس رفتار انسانی می پردازند. در واقع، به دست آوردن تجربه از مکان های مختلف از طریق اجتماعی شدن در آن مکان ایجاد می گردد و باعث ایجاد احساسی در ارتباط با آن مکان می گردد. فرضیات نظری مهمتر ارتباط با جغرافیای سلامت و بررسی های جغرافیایی مربوط به پرستاری به این صورت می باشد که کسب تجربه در ارتباط با مراقبت های بهداشتی نمی تواند جدا از مکان هایی باشد که آن بدست می آید. به طور خلاصه، درک مطلوب مکان ها در جایی بین دانش مکان ها و درونی بودن مکان ها قرار دارد. علاوه بر چنین نظریاتی، نظریات دیگری نیز در ارتباط با تحقیقات جغرافیایی در پرستاری توسط مقالاتی مورد بررسی قرار می گیرد. بنا بر گفته های اندرو، چنین بحث هایی بر مبنای مشاهداتی می باشد که در آن روابط فعال بین بیمار و پرستار تحت تاثیر تغییرات نظام سلامت قرار می گیرد. به طور خاص تر، مکان های جدیدتر در ارتباط با مراقبت های بهداشتی مانند خانه ها، مکان های ثابت و اقتصاد گذرا همانند بیمارستان ها، و افزایش موارد فیزیکی، عاطفی بین پرستار و بیمار همه عملا ارتباط مکانی را به وجود می آورند. علاوه بر این چنین موضوعی مطرح می شود که مشارکت مهم این رشته از تحقیقات تلاشی برای بازبینی محیط پرستاران که در طولانی مدت به عنوان یک عنصر مرکزی در مدل های مربوط به پرستاری به کار می رود می باشد. همچنین این موضوع نیز ادعا می شود که تجزیه و تحلیل جغرافیایی یک مفهوم بازبینی شده و اختصاصی را در ارتباط با محیط ارائه می دهد. این موارد شامل تاکید و درک در ارتباط با محیطی که در مربوط به افراد و موقعیت آن ها در ایجاد روابط و فرایند های تاریخی ترسیم شده است می باشد.