بخشی از متن: بیومکانیک شنا: در شنای رقابتی، عملکردهای در سطح جهانی نیازمند سالهاتمرین سخت است. تمرینی که جهت بهبود تعیین کننده‌های عملکرد مانند تکنیک، هماهنگی، قدرت و ظرفیت هوازی اختصاص مییابد. ممکن است چنین استدلال شود که‌زمان تمرین بویژه زمانی مؤثر است که جهت…
دسته بندی: علوم انسانی » تربیت بدنی
تعداد مشاهده: 246 مشاهده
فرمت فایل دانلودی: rar
فرمت فایل اصلی: doc
تعداد صفحات: 109
حجم فایل: 50 کیلوبایت
بخشی از متن:
بیومکانیک شنا: در شنای رقابتی، عملکردهای در سطح جهانی نیازمند سالهاتمرین سخت است. تمرینی که جهت بهبود تعیین کننده‌های عملکرد مانند تکنیک، هماهنگی، قدرت و ظرفیت هوازی اختصاص مییابد. ممکن است چنین استدلال شود که‌زمان تمرین بویژه زمانی مؤثر است که جهت ارتقاء آن سری از فاکتورهای عملکردیاختصاص یابد که حلقه‌های ضعیف در زنجیره عملکرد هستند یعنی آنهائی که مرحلهفرآیندی که اولین سیستم عملکردی نامؤثر میشود را ارائه میدهند. این عوامل به عنوان‌عوامل محدود کننده یا تعیین کننده شناخته میشوند، چرا که جزء اولین فاکتورهاییهستند که کاهش مییابند و لذا عملکرد را تعیین میکند.
بیومکانیک ضربه زدن: همچنان که توسط برنشتاین تشریح شد، توسعهتمامی رفتارهای ماهرانه میتواند به دو مرحله متوالی تقسیم شود. در ابتدا یادگیرنده بایددرجات آزادی سیستم عصبی عضلانی را درون واحدهایی که برای یادگیرنده کارآمد ومفید هستند سازماندهی کند. این فرآیند میتواند با کاهش حرکات در مفاصل و از طریق‌اشاعه جفت شدن زمانی (موقتی) قوی در بین مجموعه‌های مفصلی تسهیل گردد. درمرحله دوم، سازماندهی اقتصادی، اصلاح حرکت از طریق استفاده مؤثر از نیروی فعال‌تولید شده توسط ساختار عضلانی را مقدور میسازد.
آندرسمون و سیداوی چنین پیشنهاد کردند که الگوهای ضربه زدن به عنوان‌حرکت ماهرانه طبقه‌بندی شود که با تمرین ارتقاء، سازماندهی و اقتصادیتر خواهند شدبویژه اگر هدف بزرگ باشد و سرعت پا که به نوبه خود منجر به سرعت توپ میگردد نیزافزایش میدهد. محققان بهبود افزایش یافته در حرکت را ضربه زدن بجای افزایش ساده‌در سرعت الگوی کلی حرکت به تغییرات در هماهنگی نسبت میدهند. چنین به نظر میرسدکه در شروع تمرین، مجموع حرکت از لگن تا زانو اثربخشی چندانی ندارد و از همکاری (تشریک مساعی) بیشتر سرعت خطی پا که حامل حرکات خطی و زاویه‌ای لگن است درحرکت به نمایش درمیآید. همچنان که مهارت توسعه مییابد (رشد میکند)، سرعت خطیپا از طریق افزایش در سرعت زاویه‌ای زانو، بدون افزایش همزمان ار سرعت زاویه‌ای لگن، افزایش مییابد که بر این مطلب دلالت دارد که تمرین با کاهش مؤثر تعداد درجات آزادی، برای یادگیرنده سازماندهی اقتصادیای را فراهم میآورد. اطلاعات حاصل از آندرسون‌و سیداوی دلالت بر این دارد که مجموع سرعت اثربخشی زمانی اتفاق میافتد که بخش‌دور از تنه (دیستال) کمی قبل از ماکزیمم سرعت بخشی که نزدیک به تنه (پروگزیمال) حرکت الک باز شدن (الک تنش) را آغاز نماید. هرچند این امر به طور قطع نشان داده نشده‌است.