پروتکل مسیریابی دروازه داخلی (IGRP) به عنوان پروتکل مسیریابی داخلی بردار مسافت (IGP)بوده که توسط سیسکو ابداع شده است. این پروتکل توسط روترها برای تبادل داده های مسیریابی در سیستم مستقل، مورد استفاده قرار می گیرد. پروتکل مسیریابی دروازه داخلی (IGRP) به عنوان یک پروتکل اختصاصی می باشد. پروتکل مسیریابی دروازه داخلی (IGRP) بعضا برای غلبه بر محدودیت های RIP (حداکثرتعداد هاپ های شمارش شده به اندازه 15، و متریک (استاندارد متری) مسیریابی مجزا) زمانی که در شبکه های بزرگتر مورد استفاده قرار می گیرند، ایجاد می گردد. پروتکل مسیریابی دروازه داخلی (IGRP) از متریک های چندگانه برای هر مسیر استفاده می کند، که شامل پهنای باند، وقفه، بار، حداکثر واحد انتقال (MTU) و قابلیت اطمینان می باشد. برای مقایسه دو، مسیر این متریک ها با یکدیگر در یک متریک مجزا ادغام شده، و از فرمولی استفاده می کند که می تواند از طریق استفاده از ثابت های از پیش تعیین شده، تنظیم گردد. حداکثر تعداد هاپ های پروتکل مسیریابی دروازه داخلی (IGRP) - بسته های مسیریابی، 225 (پیش فرض ان 100) می باشد، و بروزرسانی مسیریابی (به صورت پیش فرض) در هر 90 ثانیه منتشر می گردد. پروتکل مسیریابی دروازه داخلی (IGRP) به عنوان یک پروتکل مسیریابی دسته بندی شده می باشد. از آنجایی که پروتکل دارای هیچ میدانی برای پوشش زیرشبکه نمی باشد، روتر بر این مبنا می باشد که تمام آدرس های زیرشبکه در دسته یکسان A، دسته B یا شبکه دسته C دارای پوشش زیرشبکه مشابهی بوده به صورتی که پوشش زیرشبکه برای رابط های مورد نظر پیکره بندی می گردند. پروتکل های دسته بندی شده دارای محبوبیت کمتری می باشند و برای فضای آدرس پروتکل اینترنتی مصرف گرا می باشند. پیشرفت برای مد نظر قرار دادن مسئله فضای آدرس و فاکتورهای دیگر، سیسکو به ایجاد EIGRP (پروتکل مسیریابی دروازه داخلی افزایشی) می پردازد. EIGRP به پشتیبانی VLSM (پوشش زیرشبکه با طول متغیر) پرداخته و الگوریتم بروزرسانی منتشر شده (DUAL) را اضافه می کند تا مسیریابی را بهبود داده و محیط بدون حلقه ای را ایجاد کند. EIGRP به طور کاملی جایگزین IGRP شده، و IGRP را به عنوان پروتکل مسیریابی منسوخ شده ای در می آورد. در سیسکو با نسخه 12.3 IOS و بالاتر، IGRP به طور کاملی پشنیبانی نمی گردد. در دوره جدید سیسکو CCNA (نسخه 4)، IGRP تنها به صورت مختصر به عنوان یک پروتکل منسوخ شده ذکر می گردد.