آلودگی هوا بنا به تعریفی که انجمن مشترک مهندسین آلودگی هوا و کنترل آن در آمریکا کرده اند عبارتست از وجود یک یا چند مورد از مواد آلوده کننده در فضای خارج از منزل، نظیر گرد و خاک، دوده، گاز، مایعات معلق، بو، دود یا بخار در اندازه یا مدت زمانی که بتواند برای زندگی انسان زیان آور باشد و یا اینکه بدون دلیل در آرامش و لذایذ زندگی و حیات جامعه مداخله نماید.
بدن انسان در هر شبانه روز تقریباً به 22 کیلوگرم هوا نیاز دارد تا اکسیژن مورد نیاز خود را برآورده سازد و لازم است در این فعل و انفعال، هوای خالص به بدن برسد، بنابراین جلوگیری از آلودگی هوا ضرورت دارد.
روند فراینده افزایش تعداد وسایل نقلیه موتوری در خیابانهای شهرهای بزرگ، گذشته از مشکلات گوناگون اجتماعی، مسأله افزایش بی رویه میزان آلودگی محیط زیست، بخصوص آلودگی هوا و تأثیرات مخرب ناشی از آنرا پدید آورده است. برای از بین بردن یا لااقل کنترل این خطر جدید چه باید کرد و تا کنون چه کار شده است ؟ صاحبان صنایع اتومبیل سازی در کشورهای غربی و ژاپن ادعا دارند که با تکامل تکنولوژی اتوکاتالیزورها توانسته اند گامهای مؤثری در جهت غیر سمی کردن گازهای ناشی از سوخت اتومبیلها بردارند. از طرف دیگر دولتهای آنها نیز ابراز می دارند که با وضع قوانین و گذراندن لوایح مربوط به محدود کردن میزان نشر گازهای مضر سمی، اقدامی مؤثر در این جهت انجام داده اند. حال با نگرشی کلی به مطالب یاد شده و با در نظر گرفتن این حجم که نه تنها مردم کشورهای پیشرفته بلکه اکثریت افراد در همه جوامع شهری دچار این پدیده ناهنجارند، باید دید که چگونه می توان با ایجاد بینش و آگاهی در میان افکار عمومی و ترغیب دولتها در وضع قوانین مورد نیاز در جهت رفع این معضل بزرگ اجتماعی گام برداشت.
اگزوز اتومبیل شماری گازهای سمی را در اتمسفر رها می کند سه گازی که بیشتر سبب نگرانی هستند، عبارتند از هیدروکربن ها (CH)، مونوکسید کربن (CO) و اکسیدهای ازت این موارد آلودگی زا، مستقیم و غیر مستقیم به باران اسیدی، مه دود، مسمومیت از مونوکسید کربن و ازدیاد در تجمعات سطح پائین اوزون ربط داده شده اند. اگرچه نشر اگزوز بستگی به میزان مخلوط شدن بنزین و هوا در موتور وسیله نقلیه بنزینی دارد. بیش از 90 درصد مونوکسید کربن موجود در شهرها و حدود 30 تا 40 درصد اکسیدهای ازت موجود در محیطهای شهری، از اگزوز اتومبیل ناشی می شود.