شخصیت نام تجاری به طور فزاینده به یک مفهوم مهم با تئوری نام تجاری تبدیل شده و پژوهش های مبتنی بر عامل، روشی است که به طور گسترده در مطالعه شخصیت نام تجاری مورد استفاده قرار می گیرد. برخی از جنبه های مدل عامل اولیه مورد انتقاد قرار گرفته که، منجر به تحول و توسعه ای در روش های بکاربرده شده در گسترش مدل عامل شده است. با این حال، مشکلات متعددی باقی مانده که هنوز به آنها رسیدگی نشده، و سوالاتی را در مورد اینکه این مدلها دقیقا چه چیزی را اندازه گیری می کنند ایجاد کرده است.این مقاله به معرفی و بیان مشکلات سردرگمی های دسته ای، دامنه تغییرات با معنی و مشکل انتخاب توصیفگر می پردازد.در انجام این کار، این مقاله به گسترش انتقاد های موجود در مورد روش های پژوهش عامل شخصیت تجاری پرداخته، و پرسشهایی را در مورد اعتبار مدلهایی مبتنی بر عامل برمی انگیزد. این مقاله با توصیه ای نتیجه گیری می کند که محققان شخصیت نام تجاری ارزیابی مجددی رابر مدل های خود و مفهوم شخصیت نام تجاری انجام داده و شخصیت نام تجاری به ریشه های خود در روش های کیفی تصویری باز می گردد.
شخصیت نام تجاری، روش های پژوهش محور، ارزشیابی حساس